Door Henk van Lierop op 2 mei 2014

PvdA op bres voor goede zorg

De PvdA moet zich binnen de gemeente sterk maken voor een goede zorg. Gemeenten mogen die zorg aanbesteden, maar hoeven dat niet. Te veel gemeenten letten vooral op financiële risico’s en kijken te weinig naar wat de burgers echt nodig hebben. De PvdA moet daaraan tegenwicht bieden.

Met die boodschap kwam Marleen Barth, de fractievoorzitter van de PvdA in de Eerste Kamer, op bezoek bij de plaatselijke afdeling van haar partij. Haar 1 mei lezing had als thema ,,Van verzorgingsstaat naar verzorgingsstad’’. Barth ging uitgebreid in op het verschuiven van taken in de zorg van het Rijk naar de gemeenten. Het gaat dan onder meer om de jeugdzorg, de sociale werkvoorziening, de dagbesteding, en de huishoudelijke hulp in de langdurige zorg.

Er zijn mensen die denken dat hiermee het einde van de verzorgingsstaat nabij is. Marleen Barth noemde dat ,,geklets’’: ,,Dit jaar geeft de Rijksoverheid zo’n 155 miljard euro uit aan zorg en sociale zekerheid. Dat bedrag is hoger dan vorig jaar, en volgend jaar wordt het nog hoger. Dit jaar besteedt het Rijk meer dan de helft, 53,6 procent, van de totale uitgaven aan zorg en sociale zekerheid.’’
Dat neemt niet weg dat de kosten van de langdurige zorg zo snel stijgen dat de grenzen van de betaalbaarheid in zicht komen. Per gezin zijn de zorgkosten nu al zo’n 10.000 euro per jaar. Dat bedrag gaat alleen maar omhoog. Het kabinet wil alleen maar bereiken dat de groei van die kosten wordt afgeremd, aldus Barth.

De PvdA heeft lang moeten strijden om de verzorgingsstaat op de bouwen, maar nu moeten we dat gebouw bij de tijd houden zodat het bewoonbaar blijft, vindt Marleen Barth. De verzorgingsstaat moet een andere vorm krijgen: ,,In buurten en wijken willen we bouwen aan gemeenschappen waarin iedereen er bij hoort en mee kan doen, ongeacht handicap, ziekte of leeftijd;
waar fatsoenlijk gezorgd wordt voor mensen die een steun in de rug nodig hebben, en waarin iedereen naar vermogen vanuit actief burgerschap een bijdrage levert.”

Dat vraagt nogal wat van de lokale overheid. Die zal zorg op maat moeten leveren. Niet iedereen zomaar een rollator geven omdat die daar nou eenmaal recht op heeft, maar kijken naar de individuele behoefte. ,,Passende zorg vergt goed luisteren naar de wensen van patiënten en cliënten.’’ De PvdA wil niet zorg en ondersteuning bieden over de hoofden van de burgers heen, maar dat samen met hen doen.

De PvdA-senator draaide op de Dag van de Arbeid niet om de hete brij heen, als het gaat om de hervormingen in de verzorgingsstaat. ,,Het is goed om het inkomen van mensen mee te wegen bij het inzetten van de huishoudelijke hulp. Waarom moet de lokale overheid die hulp betalen als iemand dat prima zelf kan, en misschien wel vele jaren al zelf geregeld heeft ?’’ Barth ging ook in op het verdwijnen van banen in de zorg, vooral van vrouwen. De zorg blijft groeien en dus blijven op den duur deze vrouwen hard nodig: ,,Waar banen op de tocht staan, spannen we ons in voor her-, om-of bijscholing en beiddeling van baan naar baan.’’

Ook wil de PvdA ervoor waken dat mantelzorgers overbelast raken. Binnen de gemeente dienen de PvdA-ers zich in te zetten voor een actief vrijwilligersbeleid. Ook vindt Barth dat mantelzorg te veel terecht komt bij vrouwen, die dat vaak moeten combineren met een betaalde baan en zelfs met de zorg voor schoolgaande kinderen of zorg voor hun eigen ouders. ,,Willen we echt een andere samenleving, dan zullen mannen meer moeten gaan zorgen.’’ Deze feministische uitsmijter van de 1 mei lezing was in café Rooie Cor de opmaat van een levendige discussie tussen de PvdA-leden in Wassenaar.